روزی دهنده مهربان

از کاسبی پرسیدند:
چگونه در این کوچه پرت و بی عابر کسب روزی میکنی؟
گفت:آن خدایی که فرشته مرگش ، مرا در هر سوراخی که باشم پیدا میکند، چگونه فرشتگان روزیش مرا گم میکنند...

من و شما چقد برای رضای خدا دوست جمع کردیم؟!

نوشابه دیدی؟
دیدی؛وقتی درشو باز می کنن از پایین ترین نقطه حباب ها تشکیل میشن و بالا که می رسن،می ترکن؟
چرا؟
چون از هوا هستن، انسان هم اینطوریه
یعنی اگر کار خودش رو با هوا و هوس بالا برد،قطعا نابود می شه
 چون خاصیت هوا،بالا بردنه ولی نگه داشتن نیست..
حالا من و شما چقد برای رضای خدا دوست جمع کردیم، چقد برای هوا و هوسمون!؟

خدا خانه دارد

حراج گنج

روی شیشه نوشته: “قیمت ها شکسته شد” ما پشت ویترین صف می کشیم تا شاید کلاهی یا پیراهنی را ارزانتر از آنچه می ارزد، بفروشند.

صف می کشیم و نوبت می گذاریم. هول می زنیم. از هر کدام دو تا می خریم برای روزهای مبادایی که گاهی اصلاً نمی آیند.

مردی گنجی را حراج کرده است. گنجی را بی بها می فروشد. گفته لازم نیست چیزی بدهید، یعنی اگر گفته بود لازم است، ما چیزی درخور این معامله نداشتیم.
گفته: “فقط ظرف بیاورید! ظرف!” حجمی که در آن بشود چیزی ریخت. گنجایش گنج!