در 12 بهمن سال 1357هجری شمسی، امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از 15 سال دوری از وطن در میان استقبال پرشور مردم قدم به خاک میهن اسلامی گذاشتند.
از 117 روز توقف امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو(فرانسه) امام خمینی (ره) ساع 3:30 به وقت تهران به سوی وطن حرکت کردند.
با آنکه پخش مستقیم مراسم ورود امام از شبکه تلویزیون میلیون ها نفر را در خانه‌ها پای تلویزیون نشانده بود ، در تهران سیل جمعیت برای دیدار رو در رو با امام خمینی(ره) خود را به مسیر تعیین شده و خیابان هایی که از فرودگاه تا بهشت زهرا به عنوان معبر امام انتخاب شده بود رسانده و در خیابان ها مستقر شدند.
طول جمعیت استقبال کننده از امام به 32 کیلومتر می رسید. در هواپیما 200 نفر امام را همراهی می کردند که 50 تن از آنان همراهان و هواداران و نزدیکان امام خمینی(ره) و 150 نفر دیگر از خبرنگاران بودند. رأس ساعت نه و سی و هفت دقیقه و سی ثانیه امام در میان حلقه گروه منتخب استقبال کنندگان، از پله‌های هواپیما فرود آمدند.
خودروی حامل امام خمینی(ره) و افراد اسکورت با سرعتی متعادل به سوی میدان آزادی به راه افتاد تا از آنجا راهی دانشگاه تهران شود و سپس راه را در مسیر خیابان آزادی تا بهشت زهرا ادامه داد. امام (ره) در این روز ابتدا در فرودگاه با ایراد بیاناتی از تمامی افرادی که در این مدت در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی نقش ایفا کردند، تشکر کردند. ایشان سپس با حضور در کنار شهدای انقلاب اسلامی درباره مواردی چند از جمله غیر قانونی بودن مجلس و دولت منصوب شاه و مفاسد رژیم گذشته ایراد سخن کردند.
ایشان همچنین در این روز طی پیامی از افسران ، در‌جه داران و سربازان ارتش خواستند با دولت غاصب بختیار همکاری نکنند. آن حضرت همچنین در مدرسه رفاه تهران در میان اعضای کمیته برگزاری استقبال از دستاوردهای انقلاب سخن گفتند.
