اللهم ارزقنا کربلا بحق فاطمه زهرا

بوے فراموشے گرفته ام
رنگ تنهایے
بغض و خاموشے
بگمانم
او
دوستم
ندارد…
اللهم ارزقنا کربلا بحق فاطمه زهرا

دنیا مزرعه اخرت

عارفی به شاگردانش گفت؛
بر سر دنیا کلاه بگذارید..
پرسیدند چگونه؟
فرمود:
نان دنیا را بخورید
ولی براى آخرت کار کنید...

با کمک های ایران به سوریه و لبنان چه کارهایی می شد در ایران کرد؟!

با کمک های ایران به سوریه و لبنان چه کارهایی می شد در ایران کرد؟!
 
می شد سطح علمی ایران را مثل قطر و کویت و سعودی آنقدر بالا برد تا ظرف 9 سال 1000درصد رشد علمی پیدا کنیم یا مثل قرقیزستان قاهر313 بسازیم یا مثل مصر و مالزی موجود زنده به فضا بفرستیم. می شد آن پول را به دانشگاه ها تزریق کرد تا مثل اسرائیلی ها جزء چند کشور اول دنیا در نانوتکنولوژی، کامپوزیت، سلولهای بنیادی و هوافضا باشیم. می شد مثل کشورهای گوگولی مگولی پایین خلیج فارس با جذب بهترین های دنیا توی المپیک اول باشیم. می شد به لحاظ فرهنگی آنقدر رشد کنیم تا مثل اروپای غربی 25 درصد موالیدمان بی پدر صاحب شناشنامه باشند یا از هر 5 دخترمجردمان 4 تایش باکره نباشد.

شما جزء کدوم دسته از جوانها هستید؟

اقای قرائتی:
سه جور جوان توی جامعه داریم:
1.جوان هایی که توی جامعه آب میشن خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو مثل یک آب، توی هر ظرفی شکل همون ظرف رو به خودش میگیره قرآن میگه آدم آبکی ، جهنمی است. .
2.یه دست جوان هستند ، مثل اصحاب کهف گفتن از خیر رفاه بگذریم، بریم توی غار زندگی کنیم ولی دینمان حفظ بشه  جوان هایی که خودشون رو نگه میدارن. .
3.یه دسته دیگه هستند که جامعه رو عوض میکنن. مثل حضرت ابراهیم که جامعه رو عوض کرد، امام خمینی که ایران را عوض کرد ،سید حسن نصرالله که جهان عرب (شیعه و سنی) رو عوض کرد
.
.
.
حالا ما جز کدوم دسته ایم؟

نجوایی با حضرت روح‌الله در یوم‌الله دوازدهم بهمن

سلام لطفا بخونید کوبنده و زیباست.

نجوایی با حضرت روح‌الله در یوم‌الله دوازدهم بهمن

پروازانقلاب را نشانه رفته‌اند
به بعضی‌ها بر بخورد یا نخورد، امروز دوازدهم بهمن است... و خمینی می‌خواهد راس ساعتی که خدا مقرر کرده، ایران باشد. کوچه‌ها را با گل بیارایید! کدخدا به درک که راضی نیست! مهم رضایت روح خداست. مهم رضایت خداست. این چیزها به آمریکا ربطی ندارد.
«آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.» طیاره به زمین خواهد نشست! به ضمیر دل ما. خمینی خواهد آمد...
 اما آن ابرمرد دشمن‌شکن انقلاب نکرد و آن همه تبعید را تحمل نکرد که ما برای چرخیدن چرخ کارخانه‌های وطن ـ از نانو گرفته تا صنعت و هسته‌ای و... ـ نظر یانکی‌ها را جویا شویم! آمریکا اگر می‌خواست در خلال مذاکرات به ما امتیاز اقتصادی بدهد اساسا تحریم‌مان نمی‌کرد!  خداوند به کسانی که خیال می‌کنند از لوله اسلحه جلاد تحریم، به جای گلوله، گل بیرون می‌آید یک جو عقل بدهد!

مش غلوم هم عاقبت شد اهل دیش

مش غلوم هم عاقبت شد اهل دیش
 
 آنتنی بگذاشت در ایوان خویش
 
تا زند گشتی در این کانال ها
 
فیلم ها و همچنین  سریال ها
 
بالشی بر پشت و ریموتش به دست
 
صبح تا شب پای تی وی می نشست
 

روش عجیب بیعت با پادشاه در عربستان

روش عجیب بیعت با پادشاه در عربستان

دست دادن با تصویر و فرد پشت آن !

در عربستان روش عجیبی از بیعت اجرا شده است که بازتاب وسیعی در رسانه های اجتماعی داشته است.

در این روش فردی که پشت عکس پادشاه ایستاده است دست خود را از آستین تصویر پادشاه در می آورد و مردم به نشانه بیعت با پادشاه به او دست می دهند.نمیدونم چرا به ما برچسب بی عقلی زده شده!!!

روایتی از آن ‌روز‌که امام آمد

 فریدون صدیقی روزنامه‌نگار و مدرس روزنامه‌نگاری در  روزنامه همشهری هستند.

وی در سال‌های وقوع انقلاب در روزنامه کیهان خبرنگار جوانی بود که گزارش 2 رویداد مهم انقلاب را برای این روزنامه به تحریر در آورده است؛ یکی واقعه میدان شهدا (ژاله سابق) و دیگری بازگشت امام به وطن در 12بهمن سال 57.

صدیقی به استعاره می‌گوید که تیتر امام آمد را امام انتخاب کرد، گزارشگر ورود امام به وطن می‌گوید سیل جمعیت آن روز او را با خود برده و از پیگیری خبر بازمانده است.

شهر خندید

 شاه از پلکان هواپیما بالارفت . طناب دور سینه مجسمه بسته شد، جمعیت سر طناب را به طرف پایین کشید،...از همه جای شهر غریو شادی برخاست ، عکس خمینی روی دست ها بالاتر رفت .
    ...
    مجسمه کج شد، مجسمه ها کج شدند. لوله تفنگ ها رو به آسمان رفت ، مردم گل گذاشتند در لوله تفنگ سربازها، سربازی گفت : «مرگ بر شاه »، هواپیما از زمین بلند شد، مجسمه از کمر شکست ، سر مجسمه به زمین خورد و چند تکه شد، فریاد شادی ، پایکوبی جمعیت ، یک نفر روی شانه های جمعیت اسکناس بدون شاه نشان همه داد، کسی فریاد زد: «شاه رفت ». جمعیت فریاد زد: «خمینی ، خمینی خدا نگهدار تو، بمیرد، بمیرد، دشمن خونخوار تو!»
    ...
    شهر خندید، محمدعلی خندید، مدرسه رفاه برای آمدن امام خودش را آماده می کرد.

نویسنده: پروین مقدم

امام آمد

در 12 بهمن سال 1357هجری شمسی، امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از 15 سال دوری از وطن در میان استقبال پرشور مردم قدم به خاک میهن اسلامی گذاشتند.

از 117 روز توقف امام خمینی (ره) در نوفل لوشاتو(فرانسه) امام خمینی (ره) ساع 3:30 به وقت تهران به سوی وطن حرکت کردند.
با آنکه پخش مستقیم مراسم ورود امام از شبکه تلویزیون میلیون ها نفر را در خانه‌ها پای تلویزیون نشانده بود ، در تهران سیل جمعیت برای دیدار رو در رو با امام خمینی(ره) خود را به مسیر تعیین شده و خیابان هایی که از فرودگاه تا بهشت زهرا به عنوان معبر امام انتخاب شده بود رسانده و در خیابان ها مستقر شدند. 

طول جمعیت استقبال کننده از امام به 32 کیلومتر می رسید. در هواپیما 200 نفر امام را همراهی می کردند که 50 تن از آنان همراهان و هواداران و نزدیکان امام خمینی(ره) و 150 نفر دیگر از خبرنگاران بودند. رأس ساعت نه و سی و هفت دقیقه و سی ثانیه امام در میان حلقه گروه منتخب استقبال کنندگان، از پله‌های هواپیما فرود آمدند. 

خودروی حامل امام خمینی(ره) و افراد اسکورت با سرعتی متعادل به سوی میدان آزادی به راه افتاد تا از آنجا راهی دانشگاه تهران شود و سپس راه را در مسیر خیابان آزادی تا بهشت زهرا ادامه داد. امام (ره) در این روز ابتدا در فرودگاه با ایراد بیاناتی از تمامی افرادی که در این مدت در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی نقش ایفا کردند، تشکر کردند. ایشان سپس با حضور در کنار شهدای انقلاب اسلامی درباره مواردی چند از جمله غیر قانونی بودن مجلس و دولت منصوب شاه و مفاسد رژیم گذشته ایراد سخن کردند. 

ایشان همچنین در این روز طی پیامی از افسران ، در‌جه داران و سربازان ارتش خواستند با دولت غاصب بختیار همکاری نکنند. آن حضرت همچنین در مدرسه رفاه تهران در میان اعضای کمیته برگزاری استقبال از دستاوردهای انقلاب سخن گفتند.