تاثیر یک رای

 رهبرانقلاب : هیچکس نگوید رأی منِ تنها چه تأثیری دارد. گاهی یک رأی یا چند رأی، در سرنوشت یک کشور اثر میگذارد.

ای نام تو بهترین سر آغاز

نمی دانستم.
هیچ چیز نمیدانستم 
و نمی دانستم که نمی دانم،
اما تو می دانستی و می توانستی
و همین بس بود که دستهایم را بگیری
و در کلاس مهربانیت بنشانی
و نخستین حرفهایم را برایم هجی کنی.
ازآن به بعد در کلاس تو
- که به اندازه همه خوبی ها وسعت داشت-
می نشستم و از پنجره نگاهت
آسمانی را می دیدم که آرزوهایم را
چون خورشیدی روشن در بر گرفته بود.
چه خوب بودی تو. چه ساده،چقدر مهربان!
و من در چشمهایت مهری می دیدم
که بوی دامن مادر را می داد،
وقتی که ریحان می چید
و بوی دستهای پدر را،
وقتی که خسته از کار بر می گشت،
وضو می گرفت، و در گوشه ایوان نماز می خواند.
آن قمری قشنگ
که همیشه پشت پنجره می نشست
و خبرهای خوب کلاس را برای مادرها می برد
هنوز هست!
و آن کلاغ پیر که خبر چین بدیها بود.
من از کتاب چه می فهمیدم!؟
من از شعر،چه می دانستم؟
من داستان ندیده بودم!
من خاطره نچشیده بودم!
من با همه اینها
در کلاس تو دوست شدم
و با تو در کلاس مهربانی.
یادت هست نوشتی : ابر ... باران بارید!
نوشتی:آب ... سیراب شدم!
نوشتی:بهار... درخت ها برخاستند!
نوشتی:رود ... دریاها موج برداشتند!
و من فهمیدم که دانستن آغاز توانستن است.
افسوس نماندی
تا برگهای دفتر خاطراتم را بخوانی
حرفهایم را بشنوی
و غلط های دیکته زندگیم را درست بنویسی.
هنوز در خاطره آن روزم
که همبازی کودکی هایم  شدی
تا از پله های نوجوانی بالا بیایم
و جوانی ام را به تماشا بنشینم.
هنوز حرفهایت پرده های دلم را می نوازد
و صدایت در کلاس خیالم می پیچد:
"آن مرد،با اسب آمد.
آن مرد در باران آمد."
هنوز چشم انتظار آن روزم
که آن مرد با اسب بیاید
و در باران اشکهایم،تن بشوید
و راه چون تو شدن را، به من بگوید

ای معلم خوبی ها.....  

جواد محقق

پست مخصوص کسانی که درگیر عشق های مجازی شده اند

پست مخصوص کسانی که درگیر عشق های مجازی شده اند


شکلک ها دزد می شوند...

یکی از معضلات دنیای مجازی ، بوجود آمدن دلبستگی ها و وابستگی های عمیق و ریشه دار است...
و از عوامل مهم بوجود آورنده ی چنین وابستگی هایی،
استفاده از شکلک ها است...

یک پسر و دختر را در دنیای مجازی درنظر بگیرید که برای اولین بار گپ میزنند، در ابتدا خشک و محتاطانه عمل می کنند،
پس از گذشت زمانی، پای شکلک ها به میدان گپ باز می شود...

مرد اسرائیلی

مرد اسرائیلی تو فرودگاه یک ایرانی رو دید که بسیار خوش تیپ و با کلاس بود.
خواست شخص ایرانی رو تمسخر کنه که هم زباناش بهش بخندن.
با صدای بلند گفت :موقعی که خدا شما ایرانیا رو آفرید پا پتی بودید بدون کفش و دمپایی رو زمین میرفتید چی شد که الآن کفش شیک و دمپایی گرون قیمت پاتون میکنید؟؟؟
فرد ایرانی بهش نگاه کرد و گفت :
اون موقع زمین خدا پاک بود ، شماها اومدید نجسش کردید ، دیگه مجبور شدیم این چیزها رو بپوشیم.

سلام
برای نابودی اعتقادات هر فرد یه راه خندیدن او به اعتقاداتش است
راه حلی که صهیونیستها برای سلب اعتقادات اساسی ما منجمله امامت ودر راستای آن مرجعیت شیعه بکار گرفته اند با ساختن وانتشار جوکهایی در مورد مقدسات مذهبی ومراجع عظام تقلید
دوستان هوشیارباشیم ودر زمین دشمن بازی نکنیم انتشار هرنوع سخنی در فضای مجازی درست نیست وچه بسا حرام وباعث ازبین بردن اعمال صالح انسان است
التماس دعا

بذری نهفته در انتهای هر مداد

شرکتی دانمارکی مدادهایی تولید میکند که در انتهای هرکدام بذری نهفته است .
کافیست پس از کوتاه شدن مداد آنرا درون خاک کاشت تا گیاه جدیدی روییده شود، یک راهکار در جهت توسعه پایدار و حفظ محیط زیست.نمیدونم تولید همچین مدادهایی چقدر هزینه بره اما ابتکار جالبیه و علاوه بر اون برای قشر دانش آموز یه تلنگر هست.

اینم لینک همین مطلب

https://stateofgreen.com/en/profiles/plant-din-...

بچه ها مچکریم...

به دلیل باخت در ست اول و دوم و سوم, آمریکا در پروتکل جدید، بازدید از ورزشگاه های کشور را نیز خواستار شد!!!

اعداد کوچکتر از یک، عجب خواص عجیبی دارند

اعداد کوچکتر از یک، عجب خواص عجیبی دارند (0.2)!!!

شاید مانند انسان های کوچکتر از حد آدمیت و آدم های کوتاه نظر هستند.

وقتی در آنها ضرب می شوی یا می خواهی با آنها مشارکت کنی تو را نیز کوچک می کنند.

3×0.2=0.6

وقتی می خواهی با آنها تقسیم شوی یا مشکلاتت را پیششان تقسیم کنی و بازگو کنی مشکلاتت بزرگتر می

شوند.
 3÷0.2=15

وقتی با آنها جمع می شوی و در کنار آنها هستی مقدار زیادی به تو اضافه نمی شود. چیزی به تو نمی آموزند.
3+0.2=3.2

و اگر آنها را از زندگی کم کنی چیز زیادی از دست نداده ای!!!
3-0.2=2.8

نکته ای برای زندگی بهتر

ﺗﻮﯼ ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪﺍﯼ، ﭼﯿﺰﯼ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﺎﻋﺪﻩﺍﺵ ﺧﺎﺭﺝ
ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﯼ ﺫﻭﻕ ﺑﺰﻧﺪ :
ﯾﮏ ﭘﺮﯾﺰ ﺑﺮﻕ ِ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺩﺭﺁﻣﺪﻩ،
ﯾﮏ ﺷﯿﺮ ﺁﺏ ِ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﭼﮑﻪ،
ﯾﮏ ﺩﺭ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﻭﻗﺖ ﺧﺪﺍ ﭼﻔﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ،
ﻭ ..
ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ چنین ﭼﯿﺰهایی ﺧﺎﻧﻪﺍﺵ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ
ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ .
ﮔﺮﻭﻫﯽ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻢﺗﺮ هم هستند به محض اینکه چنین ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽﺍفتد،
ﺩﺭﺳﺘﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﻓﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﯽﺍﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺜﻼ:
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﻗﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﻔﺖ، ﻫﺸﺖ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺯﺧﻢﻫﺎﯼ ﺧﺮﺩﻩﺭﯾﺰ ِ ﻧﺎﺳﻮﺭ ﺭﺍ ﯾﮑﺠﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻫﻢ ﺭﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﻤﯿﻦﻃﻮﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ،
ﻭﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ :
ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﻣﯽﺯﻧﺪ .
ﻣﯿﮕﺮﺩﻧﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪﯼ ﺩﯾﮕﺮ .
ﺍﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪﺍﯼ ﮐﻪ ‏«ﺩﻝ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺰﻧﺪ ‏» ، ﺩﯾﮕﺮ ‏« ﺧﺎﻧﻪ‏» ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ .
ﺭﺍﺑﻄﻪ هم ﻫﻤﯿﻦﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ !

ﺗﻮﯼ ﻫﺮ ﺭﺍﺑﻄﻪﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﻨﺪﺗﺎﯾﯽ ﮐﻠﯿﺪ ﻭ ﭘﺮﯾﺰ ﻭ ﺩﺭ ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩﯼ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻣﺶ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﮐﺮﺩ؛
ﻫﻢ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻣﺤﻠّﺶ ﻧﮕﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﺪﻳﺪﻩﺍﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎﻧﺎجوﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ‏«ﺩﻝ ‏» ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺰﻧﺪ .

ﻭ
ﺑﺎﻭﺭ ﻛﻦ :
ﺑﺰﺭﮒﺗﺮﯾﻦ ﺁﻓﺖ یک ﺭﺍﺑﻄﻪ، ﺩﻟﺰﺩﮔﯽ ﺍﺳﺖ...

 
 🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸
نکته ای برای زندگی بهتر

چرا وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم؟

استادی پرسید:چرا وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم؟
یکی از دانشجویان گفت:چون در آن لحظه خونسردیمان را ازدست می دهیم،
استادگفت:این درست،
اما چرا با وجودی که طرف مقابل کنارمان است داد می زنیم؟
بعداز بحث های فراوان سرانجام استاد چنین توضیح داد:
هنگامی که دونفرازیکدیگرعصبانی هستند قلبهایشان ازیکدیگرفاصله می گیرد
و برای جبران این فاصله مجبورند دادبزنند،،هرچه عصبانیت بیشتر،فاصله بیشتراست
وانها باید صدایشان را بلندترکنند

سپس استاد پرسید:
هنگامی که دونفرعاشق همدیگرباشند چه اتفاقی می افتد؟
آنها به آرامی باهم صحبت می کنند،
چرا؟
چون قلب هایشان خیلی به هم نزدیک است وهنگامی که عشق شان به یکدیگربیشترشد
حتی حرف معمولی هم باهم نمی زنندوفقط درگوش هم نجوا می کنندوعشق شان همچنان بیشترمی شود
سرانجام حتی نجواهم نمی کنندوفقط یکدیگررا نگاه می کنند.
این همان عشق خدا به انسان وانسان به خداست که خدا حرف نمی زند اما همیشه صدایش را درهمه وجودت حس می کنی
اینجاست که بین انسان وخدا هیچ فاصله ای نیست ومی توانی دراوج همه شلوغی ها بدون اینکه لب به سخن بازکنی
با اوحرف بزنی
خدایى باشید و عاشق....

گاهی از من و شمای "مذهبی"؛ تنها یک تیپ باقی می ماند

گاهی از من و شمای "مذهبی"؛
تنها یک تیپ باقی می ماند؛

برای خانم ها چادرشان
و برای آقایان محاسنشان...

گاهی من و شمای "مذهبی" آنقدر درگیر پست ها و متن هایمان در صفحات مجازی می شویم؛
که از خواندن روزانه چند خط قرآن یا کتب روایی،غافل میشویم؛

و در پایان روز،میبینیم که حتی یک دهم وقتی که در فضای مجازی بودیم،در فضای قرآن و حدیث نفس نکشیدیم...

آنقدر که آنلاین بودیم و اولین نفر پست های دیگران را لایک کردیم؛
به فکر نماز اول وقت نبودیم...