ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍﺍﮔﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﺩ؛
" ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ "
ﻣﯿﺸﻮﺩ " ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ "....
ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﺴﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﯾﺦ ﮐﺮﺩﻩ ﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺩﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﯾﺎﺩﺕ ﺭﻓﺘﻪ ، ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﻗﻨﺪ ﻭ ﺷﮑﻼﺗﯽ ﺑﻪ ﻣﺬﺍﻕ ﻫﯿﭻ ﻃﺒﻌﯽ ﺧﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ..
ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ،
" ﻓﺮﺻﺖ "
ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﺜﻞ ﺁﺏِ ﺗﻨﮓِ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﻗﺘﺶ ﻋﻮﺽ ﻧﺸﻮﺩ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﻢ ، ﻣﺎﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ...
ﻗﺪﺭ " ﻟﺤﻈﺎﺕ " ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ .
ﺯﻧﺪﮔﻲ،ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﻴﭻﻛﺲ ﻧﻤﻴﻤﺎﻧﺪ !
بزرگترین دروغ قرن بیستم
سفر به ماه - قسمت سوم
حالا یک چیز جالب دیگر، اولین سیگنال های ارسالی از ماه ابتدا به استرالیا رسیده است، استرالیایی های می گویند که در اولین تصویر مخابره شده دیده اند که یک نفر یک قوطی کوکاکولا را که در تصویر بوده از تصویر بیرون پرت کرده است. یا مثلاً به این عکس توجه کنید که در آن پرچم آمریکا به آرامی توسط باد در حال تکان خوردن است. جالب این که در ماه هیچ گونه جریان بادی وجود ندارد. چون ماه اتمسفر ندارد.
کُن‌کور:
یعنی آدم های هجده - نوزده ساله را از زندگی کور کن
و زندگی‌شان را محدود کنی به دویست و سی و پنج تست ناقابل!
امّا کسی نمی‌فهمد در میان ریاضی و فیزیک آنچه قابل است تویی؛
تویی که بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری...!
چه فایده که دینی را صد بزنیم و نمازمان بی حس نیاز باشد؟
عربی را محدود کنیم به تست
و قرآن را هم به طاقچه‌ی قدیمی خانه مادربزرگ...
اسمش را دُرست گذاشته اند: کُن‌کور!
کاش! تو را مثل درس‌های کُن‌کور،
آن قدر مرور می‌کردیم
تا باورمان می‌شد که خواهی آمد...!
اللهم عجل لولیک الفرج
وضو که می گیری
با لب خندان سر جانماز بنشین،
نگو من گناهکارم.
اگر اخم ها را در هم بکشی ملائکه می ترسند، آن ها لطیفند.بدون اینکه غضبناک و پکر باشی لباس تمیز و قشنگ بپوش، دم آینه خودت را نگاه کن و
سرجانماز بنشین. قشنگ وقتی بدنت آرام گرفت و کِیفت به راه افتاد، بلند شو و بگو الله اکبر. برای نماز عجله نداشته باش، یکی دو دقیقه بنشین تا آماده
شوی.اذان و اقامه هم برای آمادگی ست. می دانی که اگر اذان بگویید دو صف از ملائکه پشت سرت می ایستند؟ این یعنی بهجت و سرور و خوشحالی.
اگر اقامه هم بگویید سه صف از ملائکه پشت سر شما می ایستند. نفرمود صفش چقدر است. فرمود: ملائکه پشت سرتان اقتدا می کنند و با شما نماز
می خوانند. کسی که ملائکه پشت سرش باشند چقدر نمازش زیباست.می دانم سخت است، گرفتاری های طبیعت افکارمان را می گیرد و آن موقع
متوجه نیستیم اما هروقت حالت خوب شد سرجانماز نگاه کن عطای خدا را در حق خودت ببین. بگذار طلبکاری ها از خدا کم شود، آن وقت است که آدم سبک می شود.
حاج محمد اسماعیل دولابی
جسم -کرم- فنا
روح -پرواز-تعالی
دست خودمونه کدومش رو انتخاب کنیم .گاهی وقتها اینقدر برای این جسم وقت میزاریم که یادمون میره هدف از افرینش انسان تعالی روح هست نه چیزی که در اخر فناپذیر و نابود شدنیست.
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خوشنود باشی و ما رستگار
بعضی حرف‌ها مثل آب‌سرد است،
آرامت می‌کند، تب وجودت را کم می‌کند...
مثلا بین این‌همه بی‌راهه رفتن، خدا در قرآنش بگوید:
«وَ هُوَ الغَفُورُ الوَدوُد»!
اوست بسیار بخشنده و دوست‌دار شما!
آدم نفس‌ِ راحتی می‌کشد و پیش‌خودش می‌گوید:
الحمد الله رب العالمین!
سوره بروج آیه ۱۴
خدایا !
خدایا چگونه تو را بخوانم درحالی که من، من هستم
با این همه گناه ومعصیت
و چگونه از رحمت تو نا امید شوم درحالی که تو، تو هستی
با آن همه لطف ورحمت
خدایا تو آنچنانی که من می خواهم
مرا نیز چنان کن که تومی خواهی...
بزرگترین دروغ قرن بیستم:
سفر به ماه - قسمت دوم
در این جا چند حقیقت وجود دارد که باید به ذهن بسپارید که نمی شود واقعاً انسانی را به ماه فرستاد و غیر ممکن است: ماه به طور دائم توسط شهاب سنگ های خیلی ریز که با سرعت بیست هزار مایل در ساعت حرکت می کنند، در حال بمباران شدن است. برای این که تصور درستی داشته باشید گلوله یک تفنگ با سرعت 800 مایل بر ساعت حرکت می کند. ماه هم هیچ اتمسفری ندارد که سرعت این شهاب سنگ ها را کم کند. اگر یکی از فضانوردان یا یکی از واحدهای ماه نشین توسط یکی از این شهاب سنگ ها ضربه ای ببیند حتی اگر این شهاب سنگ به اندازه ی یک دانه برنج باشد، آن وقت کار تمام است. عجیب این که ناسا در آن زمان اصلاً نگران چنین موضوعی نبود. این یک مورد واقعاً دیگر خیلی خنده دار است. به پوتین های نیل آرمسترانگ (اولین انسانی که آمریکایی ها مدعی اند بر روی ماه پاگذاشت) نگاه کنید.
حراج گنج
روی شیشه نوشته: “قیمت ها شکسته شد” ما پشت ویترین صف می کشیم تا شاید کلاهی یا پیراهنی را ارزانتر از آنچه می ارزد، بفروشند.
صف می کشیم و نوبت می گذاریم. هول می زنیم. از هر کدام دو تا می خریم برای روزهای مبادایی که گاهی اصلاً نمی آیند.
مردی گنجی را حراج کرده است. گنجی را بی بها می فروشد. گفته لازم نیست چیزی بدهید، یعنی اگر گفته بود لازم است، ما چیزی درخور این معامله نداشتیم.
گفته: “فقط ظرف بیاورید! ظرف!” حجمی که در آن بشود چیزی ریخت. گنجایش گنج!
